Wij het volk

Ik heb er echt heel lang nagedacht over mijn politieke keuze. Gelukkig kreeg ik de kans om mij te verdiepen in de achtergronden van veel van de huidige lijsttrekkers voor mijn blog “Hoe wordt je politicus?” dat ik voor nationaleberoepengids.nl heb geschreven. Daar vielen mij veel zaken op, zoals het in mijn ogen duidelijke radicalisatie-pad van Geert Wilders. Ik zag dat hij 15 jaar geleden nog op een redelijk genuanceerde manier aandacht voor de gevaren van extremistische Islam probeerde te krijgen. Omdat hij waarschijnlijk niet goed gehoord werd, begon hij zich vast te bijten in deze materie en werd hij volgens mij slachtoffer van zijn eigen tunnelvisie. De selectieve perceptie en het halo-effect zorgden ervoor dat hij ook alleen maar de negatieve zaken zag, dus versterkte hij zelf zijn mening. Hij werd slachtoffer van de negatieve focus, want alles wat je gelooft wordt waarheid.

Ik geloof dat je alles kan bereiken wat je gelooft dat je kan bereiken. Sterker nog, ik geloof dat de wereld om jou heen zich vormt in lijn met jouw overtuiging. Dit heb ik zelf aan de lijf ondervonden, ook ik ben slachtoffer geweest van mijn eigen (aangeleerde) negativisme. Toen ik koos voor positiviteit, lef en investeren in mijn groei veranderde mijn leven. Ik heb een van mijn dromen waargemaakt en dat alles heb ik voornamelijk te danken aan mijn eigen instelling. Door mijn angst te overwinnen heb ik mijn mogelijkheden vergroot.

Diezelfde overtuiging heeft Jesse Klaver. Hij werd ontmoedigd om zijn dromen waar te maken, omdat dat zogenaamd te hoog gegrepen voor hem was. Daarbij hield hij vast aan de les die zijn moeder hem leerde “Het enige dat tussen jou en je dromen staat is je angst om te falen. Laat die angst los, en alles is mogelijk.”. Die overtuiging laat hij nu horen in de politiek. Hij laat posititiveit en hoop horen en hij wilt van de tegenleving weer een samenleving maken. Dat is precies wat Nederland volgens mij nu nodig heeft, dus ik stem op hem.

GroenLinks is niet mijn ideale keuze. Volgens mij moeten ze meer aandacht aan onderwijs geven, ook vind ik ze net niet liberaal genoeg.
Maar ik snap het belang van prioriteiten stellen. Die prioriteit nu is een positief geluid tegenover de polarisatie. Het meegeven van de overtuiging dat we alles kunnen bereiken dat we willen, wanneer we het geloven en er de juiste energie in steken.

Niets is perfect en ook niets is 100% slecht. De politiek heeft veel fouten gemaakt, maar laten we het kind niet met het badwater weggooien. In de Verenigde Staten won Trump niet dankzij de meerderheid aan stemmen. Hij won dankzij de bijzonder lage opkomst omdat velen hun geloof in de politiek hadden opgegeven. Als jij dat ook voelt, maak alsjeblieft ook niet die fout. Want het slechte krijgt de ruimte in de afwezigheid van het goede. Kijk even naar de eerst 5 minuten van de video van Jim Rohn, hij kan dit principe heel duidelijk uitleggen, op een vermakelijke manier.

Er wordt in de politiek voor de verkiezingen gesproken over baancreatie. Zo doet Groen Links het voorstel voor een grote belastingherziening waarmee vele banen aan de onderkant van de arbeidsmarkt zouden kunnen worden gecreëerd. Op zich geen slechte gedachte, maar volgens mij kan dit geld beter worden geïnvesteerd in onderwijs.

Het heeft volgens niet zo veel zin om banen aan de onderkant van de arbeidsmarkt te creëren. Veel banen aan de onderkant zullen gezien de trend van robotisering op de arbeidsmarkt binnen een aantal jaren op met bestaan. Wat precies het effect is en wanneer dit gebeurt is gissen. Hoe dan ook biedt het voorstel van Jesse Klaver een oplossing voor de korte termijn.

De inhoud van beroepen zal veranderen en veelal verschuiven naar kenniswerk, dus hoger opgeleide functies. Daarnaast lost het creëren van banen aan de onderkant van de arbeidsmarkt het huidige tekort aan hoogopgeleid personeel niet op. Die hoogopgeleide werknemers moeten uit het buitenland gehaald worden; de nieuwe generatie gastarbeiders. Alleen heten ze nu heel chic expats, maar in feite is het gewoon een gastarbeider. Het bedrijfsleven haalt hen de afgelopen jaren uit het buitenland. Met een dergelijk voorstel zoals van Groen Links, zal dat niet veranderen. Niet echt een duurzame oplossing dus. Ook geen antwoord op het thema robotisering van de arbeidsmarkt, waar vandaag de dag alleen de Piratenpartij oog voor heeft. De rest van de partijen hebben zogezegd nog weinig tot geen mening over robotisering.

De echte en duurzame oplossing is het opleiden van laaggeschoolden werknemers naar MBO functies en werknemers met MBO denk- en werkniveau naar HBO functies. Hiermee creëren we doorstroom op de arbeidsmarkt en het zal tevens de productiviteitsverhoging ten goede komen. Dit levert tevens een situatie op waarbij de de inkomensverschillen vanaf de andere kant genivelleerd worden. Niet door de bovenkant naar beneden te duwen, maar de onderkant naar boven. Oftewel een welvaartsgroei voor iedereen.

Focus op duurzame inzetbaarheid

Er hoeven dan geen banen gecreëerd te worden, dat zal het economisch organisme zelf doen. De groeiende markt zal zelf zijn nieuwe behoeftes krijgen op basis waarvan nieuwe beroepen en banen gecreëerd zullen worden. Het enige dat de overheid dient te doen is te faciliteren in de middelen die hiervoor nodig zijn. Zij dient de voorzieningen te scheppen, hetgeen volgens mij betekent dat er flink in onderwijs geïnvesteerd dient te worden.
Het UWV heeft ter bevordering van de doorstroom al een goede stap gezet met de creatie van de scholingsvoucher voor kansrijke banen. Deze voorziening is dermate goed ontvangen dat het budget hiervoor al op is. Daarnaast is het nota bene de werkgeversvereniging AWVN die een passend lijkende oplossing aandraagt om duurzame inzetbaarheid op de arbeidsmarkt te creëren. Zij doen namelijk het voorstel om de ontslagvergoeding om te vormen naar een stelsel dat continu leren moet bevorderen. Waar zijn de plannen van de politiek hiervoor? De enige partij die zich echt sterk maakt voor onderwijs is D66, maar zelfs zij schiet eigenlijk te kort in het programma.

Maar goed, dit toont echter wel aan dat goede initiatieven niet alleen uit politiek hoeven te komen. Vanuit een filosofie dat er een oplossing gevonden wordt waarin de ogenschijnlijk tegenstrijdige belangen van zowel de werknemers als de werkgevers werkelijk opgelost worden. Dit is het resultaat wanneer er vanuit gemeenschappelijk belang op lange termijn wordt gekeken. Vanuit de interafhankelijkheid, in plaats van de tegenstrijdigheid. Een gouden vondst wat mij betreft. De budgetten voor ontslagvergoeding worden getransformeerd tot budgetten voor ontslagvoorkoming.

Ja, dat vraagt inderdaad ook inzet van de werknemers. Zij zijn hoofdzakelijk verantwoordelijk voor hun eigen ontwikkeling. Dit is al jaren een lastig thema binnen HR-land, die hebben hun er hun handen en hoofden vol aan. Hoe krijgen we de werknemers zover dat ze gemotiveerd zijn om een opleiding te volgen?

Leren wordt pas interessant wanneer je begrijpt wat het je oplevert.

Volgens mij ligt die tegenzin hem vaak in het verplichte karakter in combinatie met te weinig ruimte of tijd om te studeren. Hierdoor zie je dat alleen de echte strevers inzet tonen om zich verder te ontwikkelen. De rest doet alles met een frisse tegenzin op het laatste moment. Wat vooral meespeelt is dat het nut en de zin ervan niet duidelijk genoeg is. Opleiden en trainen heeft als doel dat je effectiever wordt, beter in je werk. Of dat je meer verantwoordelijkheden kan dragen, door kan groeien, of meer bezig kan houden met hetgeen je echt leuk vindt in je werk. Leren wordt pas interessant wanneer je begrijpt wat het je oplevert! Zo geld het voorvolwassenen en voor kinderen. Je huiswerk maken omdat het moet, heeft werkelijk nog nooit iemand geïnspireerd om te leren; wel gedwongen.

Focus op inspiratie

Onderwijs krijg je alleen op gang wanneer de deelnemers geïnspireerd worden om deel te nemen. Wanneer ze snappen wat het hen oplevert, hoef je ze niet meer te motiveren. Ze weten dan allang waarom ze het willen doen.
Dus ja, dat vraagt een andere aanpak dan de huidige standaard. Sterker nog, dat vraagt een paradigma verschuiving. Van alle kanten. Allereerst van de werkgeversorganisatie, de werknemersorgansaties en de politiek. Gezamenlijk moet er een plan op tafel komen waarbij de belangen van alle partijen wordt meegenomen. Dat plan moet worden gesmeed op basis van gemeenschappelijke belangen, waarbij de wederzijdse bezwaren geïntegreerd worden. Uiteraard zullen er wederzijds concessies moeten worden gedaan, maar het plan dat er moet komen dient een haalbare oplossing bieden voor de sneller veranderende arbeidsmarkt. Uiteraard zal effectieve loopbaanbegeleiding hier ook een rol in hebben.
Ook zal het middelbaar en beroepsonderwijs moeten worden aangepakt. De student van vandaag zal moeten gaan begrijpen dat hij of zij na de studie niet klaar is met leren. Er zal een goede bodem gelegd moeten worden, waarin tevens het zaadje van inspiratie geplant is waardoor de student zin heeft om zich te blijven ontwikkelen. Het nog steeds gebruikte paradigma “kennis is macht” dient toch even naar de realiteit van vandaag te worden herzien. Want kennis is geen macht, toegepaste kennis is macht en geeft kracht.

Kennis is geen macht, toegepaste kennis is macht.

Om deze paradigmaverschuiving te realiseren zullen de huidige communicatie strategieën van zowel het regulier onderwijs als van de HR afdelingen overhoort gekieperd moeten worden. De vlam van inspiratie moet worden aangewakkerd bij zowel de ingedutte werknemer, de WW-er zonder perspectief en de scholier. Het zal overigens ook helpen wanneer in het primair en voortgezet onderwijs een ander focus gekozen wordt.
De leerling van vandaag heeft helemaal geen digitaal onderwijs nodig. Zij is vele male digitaler dan de leraar. Die leraar staat dus eigenlijk gewoon voor l*l. De leerling wil namelijk iets nieuws horen, niet wat ze al weet. De leerling dient juist te leren om problemen op te lossen en creatief te worden. De leerling zou geschiedenis leren en toekomst moeten leren. En vooral het verband dat ze met elkaar hebben.

De leerling dient gedegen taal onderwijs te krijgen, wiskunde, economie, aardrijkskunde en biologie. Zodat de leerling een goede basis legt en veel kanten op kan. De leerlingen van vandaag moeten veel te vroeg een keuze maken die hen al op jonge leeftijd een definitieve kant op stuurt… Volgens mij een ongelofelijk slechte zaak, het werkt zeer demotiverend en stress-bevorderend.

De leerling hoeft niet allen maar kennis te consumeren, maar vooral de vaardigheid leren om de juiste informatie te vinden. En meerdere bronnen te raadplegen om tegengestelde visies met elkaar te kunnen vergelijken. Verbeeldingskracht en kritisch analytisch vermogen zijn de kerncompetenties die aan de basis van het onderwijs horen te staan. Dit zijn de essentiële componenten om creativiteit te stimuleren, want onze economie zal naast een diensten economie ook een creatie economie worden. De creatie van waarde.

En die waarde zal andere vormen gaan krijgen dan de waarden van vandaag. We zien namelijk al de trend dat Millenials niet meer hun geld willen besteden aan producten, maar aan ervaringen. We zien ook dat nieuwe behoeften snel worden ingevuld door creatieve jonge ondernemende mensen die daarmee aan de geboorte staan van nieuwe beroepen, toepassingen of bedrijven. Dit zijn de voorbeelden waarmee de scholier geïnspireerd moeten worden. Want als we de scholieren niet laten nadenken over ze willen worden, maar over welke problemen hen aan het hart gaan en ze willen oplossen krijg je heel anders denkende mensen.

“Don’t ask kids what they want to be when they grow up (career.) Ask them what problem they want to solve (lifelong learners!) – Jaime Casap”

Een mooi voorbeeld hiervan is Boyan Slat, de 28-jarige Nederlander die voor ons de enorme plastic soep in de oceanen gaat opruimen. Als duiker werd hij diep geraakt door het oceaan plastic probleem. Vanuit zijn gepassioneerde overtuiging dat hij hier een oplossing voor kon verzinnen deed hij dit ook. Hij is oprichter van de Ocean Clean Up, dat initieel als stichting begon. Hij heeft zelf zijn funding voor elkaar gebokst en tevens een geniale oplossing gevonden waarop hij een probleem tot de drijvende kracht van zijn opruim techniek maakte. Boyan Slat wordt tegenwoordig geroemd om zijn inventiviteit en is al vele malen opgenomen diverse lijsten, zoals de 20 meest veel belovende jonge ondernemers (INTEL EYE50) in 2013 . Hieronder vind je zijn TEDx Delft presentatie waarmee hij de wind in zijn zeilen kreeg.

Dus als we de welvaart van iedereen willen bevorderen en de tekorten op de arbeidsmarkt willen oplossen. Dan moeten we serieus investeren in onderwijs. Gezien de onderwijsachtergrond van Mark Rutte snap ik eigenlijk niet dat dit soort plannen niet uit zijn hoek komen.

“Give a man a fish and you feed him for a day; teach a man to fish and you feed him for a lifetime.”

Dit is een gastbijdrage van Kevin de Zwart, oprichter van Green Wall Warriors. Zijn blogpost heeft hij geschreven nadat hij het  TV-optreden van Fleur Agema bij Paul & Jinek had bekeken. Hieronder vind je ook zijn oorspronkelijke titel. Lees er even doorheen, want waarschijnlijk wil hij hiermee de zwevende PVV stemmer bereiken.

Waarom iedereen op de PVV zou moeten stemmen

Vol verbazing heb ik gisteren gekeken naar een aflevering van Paul en Jinek waar mevrouw Fleur Agema aanwezig was van de PVV. De PVV is nooit ergens aanwezig dus dit was al vrij uniek. Omdat er voorspeld is dat de PVV nog weleens dé partij zou kunnen worden van deze verkiezingen, was ik toch benieuwd naar wat de standpunten waren en wat Fleur Agema allemaal te zeggen had. Het ging er over dat veel Nederlanders bang zijn voor een invasie van vluchtelingen. Maar niet getreurd mensen, want de PVV heeft dé oplossing voor het vluchtelingenprobleem waardoor we eindelijk weer met een gerust hart verder kunnen leven.

Wijze woorden van Fleur Agema

Fleur Agema zegt in deze uitzending: ‘Er is onlangs een VN-rapport uitgekomen dat voorspelt dat voor het eind van deze eeuw, de bevolking in Afrika groeit van 1 miljard naar 4 miljard en dat ongeveer een derde daarvan deze kant op wil komen. Dus voor het eind van deze eeuw staat er toch om elk land een hek’.

Een derde ervan ‘wil’ deze kant op komen? Nou, mevrouw Agema, misschien is het niet echt kwestie van ‘willen’. Als er geen water meer in de grond zit om je dieren en je gezin nog te kunnen onderhouden dan is er vaak geen andere oplossing dan migreren. Niemand wil alles kwijtraken wat hij heeft, door de woestijn reizen, verkracht worden door mensenhandelaren en vervolgens in een soort Bart Smit opblaasboot de zee opgestuurd worden. Het is een regelrechte reis naar de hel, maar wat voor keuze heb je nog als je in zo’n situatie zit? Zelfmoord? Of toch proberen alles op alles te zetten en ergens anders opnieuw te beginnen? Mevrouw Agema heeft wel een klein beetje gebrek aan research en het empathisch vermogen van een suikerspin. Maar dat mag, een goede politicus moet hard zijn.

Een doordachte oplossing van de PVV voor het vluchtelingenprobleem

Gelukkig, ik begon mij al zorgen te maken, maar ze draagt even later toch nog een constructieve oplossing aan. Want ‘tegen die tijd staat er toch om elk land hek’, zegt ze. Een hek? ‘De grenzen dicht is de enige optie’, concludeert Agema later. Maar wacht even hoor. Gaat de PVV meer dan een miljard mensen tegen houden met een hek? Natuurlijk! Dat ik daar zelf niet op gekomen ben. De oplossing kan vaak zo simpel zijn. O, nee toch niet zeg. Je moet namelijk een verdomd goed hek hebben om een miljard mensen buiten de deur te houden. Veel agentjes ook, dit wordt echt een dure grap. Misschien is een heel hoge muur toch een beter idee mevrouw Agema, net als meneer Trump. Dan bouwen we van die mega kattenluikjes in met ingebouwde koran-scanners, zodat alleen wij über-Nederlanders het land wel in- en uit kunnen. En als er dan toch nog imans en andere snor-dragende worden getracked & traced, deporteren we die meteen naar Schiermonnikoog. Ik zie het al helemaal voor mij. Iedereen zou op de PVV moeten stemmen, dan komt het wel goed en krijgen we eindelijk na al die jaren toch Nederland nog terug!

‘Die problemen kunnen wij als klein landje niet oplossen’

Terug naar het gesprek bij Paul en Jinek. Dolf Janssen reageert op Fleur Agema; ‘Maar, zou het geen moment zijn om iets te doen aan de vluchtelingenstromen? Dus niet het bouwen van een hek. Maar er zijn natuurlijk een aantal oorzaken van vluchtelingenstromen zoals armoede, klimaatverandering, oorlog en andere zaken. Aan een aantal van die dingen kunnen wij wat doen. Zou het een idee zijn om daar iets aan te doen? In plaats van we bouwen een hek, en we zeggen fuck you Afrika.

Na en stampend applaus voor Janssen, zegt Fleur Agema met een verheven stem ‘Ja, dat is natuurlijk het linkse gedachtegoed en daarom wordt er hier ook zo hard geapplaudisseerd. Dat zijn hele grote problemen die u daar opnoemt en die kunnen wij niet allemaal als klein landje oplossen’

En daarmee spreekt zij zichzelf weer volkomen tegen. Want om dit soort zaken op te lossen moet je samenwerken met andere landen. Je hebt nu eenmaal een grote overkoepelende organisatie nodig, zoals de Europese Unie, die ervoor zorgt dat dit soort problemen gezamenlijk aangepakt kunnen worden. Samen sta je nu eenmaal sterker. Zeker in tijden dat mensen zoals Trump er alles aan zullen doen om kleine landjes zoals Nederland te manipuleren en te gebruiken. De Europese Unie is een ruggengraat die we nodig hebben om wereldwijd sterk te kunnen staan.

Een begrijpelijk partijprogramma voor iedereen

Ik begrijp helemaal waarom de PVV geen debat meer aandurft te gaan. Als dit je plan is, ben je inderdaad ook wel klaar met een a4-tje waar heel je partijprogramma op staat. Hoe ondoordacht kun je de toekomst ingaan? Ik heb de moeite nog even genomen om het partijprogramma/blaadje van de PVV erbij te zoeken. Het is geniaal, de tranen schoten in mijn ogen. Het enige partijprogramma wat ook te begrijpen is voor de gemiddelde basisschool leerling. Zelfs de begroting past nog onder het partijprogramma op ditzelfde a4-tje. Duurzaam zijn ze wel bij de PVV, dat moet je ze meegeven. Er is in elk geval een minimale hoeveelheid papier en hersencellen gebruikt bij het samenstellen van dit briljante plan. Alleen mis ik de begroting voor het hek nog, dat is toch jammer, maar dat waren ze denk ik even vergeten.

Een echte oplossing voor het probleem

Weinig mensen lijken te beseffen dat wij zelf het slachtoffer zijn van onze eigen welvaart, van ons eigen doen en laten. Dat we andere landen plunderen zodat we het zelf ‘voor elkaar’ hebben. Nederlandse mega-schepen van Parlevliet en van der Plas vissen massaal vis weg voor de kust van West-Afrika. Dit jaar zelfs 65.000 ton tonijn. Met die absurd grote hoeveelheid vis kan heel half Afrika gevoed worden. Maar nee, wij willen elke week sushi eten en blijven ons tot op de dag van vandaag verrijken aan een uitgeput continent. En daarna wel hard gaan gillen met zijn allen, als de mensen die wij structureel beroven hier op de stoep staan omdat zij het zelf niet meer trekken.

Nog steeds hebben de mensen in de oliewereld de touwtjes (politiek) in handen en alleen al voor deze reden, moeten we wel volledig over op duurzame energie. Met name de farmaceutische industrie en olie-industrie hebben veel invloed op onze politieke leiders. Daarom zijn het legaliseren van cannabis en het massaal opwekken van zonne-energie de uiteindelijke sleutels tot minder corruptie. Kanker en olie is nu eenmaal big business. Politiek zal altijd corrupt blijven, maar als wij de juiste keuze maken door te stemmen op mensen die wel echt een duurzame bijdrage leveren aan de wereldwijde problematiek, dan komen we al een heel eind. Stemmen op een of andere afgekeurde Mozart look-a-like die alleen maar hekken neer willen gooien, en dan afwacht totdat de bom barst, schiet ook niet op. Daar heeft Nederland helemaal niets aan. Misschien is het in zijn geval handig om nog een tweede a4tje te maken voor een noodplan, voor als de pleuris echt uitbreekt.

Belasting naar leefstijl

Elke burger zou wettelijk verplicht moeten zijn te betalen voor zijn CO2 uitstoot in de vorm van een belasting. Reist iemand veel voor werk, moet de werkgever deze uitstoot compenseren aan de overheid. Eet je veel vlees, dan betaal je daar lekker belasting over. Mensen gaan vanzelf bewuster leven op deze manier. Stel je voor dat je dit een jaar zou doen. Er zouden miljarden binnenkomen. Miljarden die we allemaal kunnen gebruiken voor de bouw van een enorme muur om alle vluchtelingen straks tegen te houden. Althans, als je de PVV moet geloven dan.

Wat ik voor wil stellen is om van dit geld een andere muur te bouwen. Een muur die er écht voor gaat zorgen dat vluchtelingen in de toekomst niet meer zullen hoeven te emigreren. Een denkbeeldige groene muur in de vorm van een groot bos. Ik hoor je denken, ‘Die kerel is helemaal van het padje’. Maar geloof mij, dit is de enige oplossing om te voorkomen dat er straks miljoenen vluchtelingen Europa zullen binnen stromen.

De bredere context van het vluchtelingenprobleem

Om de bredere context van het vluchtelingenprobleem te begrijpen is het belangrijk dat we ons bewust zijn van de problematiek elders in de wereld. Op dit moment is het zo dat er wereldwijd per minuut, 23 hectare aan land verandert naar woestijn. Land dat nooit meer groen zal zijn, tenzij mensen iets doen. Het is voorspeld dat binnen 25 jaar, een derde van Afrika woestijn zal zijn. De 920 miljoen mensen die nu in het Sahel gebied wonen moeten wel emigreren omdat er simpelweg geen water meer is. Door de keiharde bodem dringen de regenbuien niet meer door tot het grondwater. De enige optie voor deze mensen is vaak naar Europa emigreren of het plegen van zelfmoord. Naar Europa emigreren kan in veel gevallen ook worden gezien als een vorm van zelfmoord aangezien velen de reis niet overleven.

Wachten we tot de bom barst?

Anyway, om een lang verhaal kort te maken zullen wij daar in Afrika iets moeten ondernemen om te voorkomen dat het hier straks fout gaat. En als je wat langer nadenkt dan de PVV is dat helemaal nog niet zo moeilijk. Deze mensen emigreren omdat zij niet meer kunnen leven in een gezonde leefomgeving. Wij zullen als Europa dus moeten investeren in het creëren van een nieuwe, gezonde leefomgeving voor deze mensen. Is dat mogelijk? Ja, dat is zeker mogelijk. Is dat geen onmogelijk grote operatie? Nee, dat is het zeker niet. Het is een mega-project, maar zal nog steeds slechts een fractie kosten van de bedragen die straks geïnvesteerd zullen moeten worden om vluchtelingen tegen te houden en op te vangen.

Zo lossen we het vluchtelingen probleem op

Er valt nog wel regen in Afrika, maar de bodem is zo hard dat water niet meer doordringt tot het grondwater. Zaden kunnen niet meer kiemen en het regenwater wat valt, verdampt of stroomt direct de rivier in. De Nederlandse Peter Westerveld heeft een techniek bedacht waarmee al het regenwater effectief ‘geoogst’ kan worden. Dit kan gedaan worden door simpele greppels te graven van een meter diep. Deze greppels liggen vier meter uit elkaar. Na de regenbuien wordt al het regenwater opgevangen waarna het de grond in trekt. In de greppels worden zaden en jonge bomen geplant. Een maand na de regenbui is het gebied al groen. De vegetatie zorgt ervoor dat het water gefilterd wordt, verder bezinkt en niet verder verdampt. Als dit proces eenmaal in gang gezet wordt zal alles groen worden, elke volgende regenbui zal direct door het land worden opgenomen.

Twee grote wereldproblemen voor de prijs van één

Westerveld heeft aangetoond dat het veranderen van het land ervoor zorgde dat het aantal oogsten van de boeren spectaculair toenam. In plaats van 1 oogst per jaar, werden er na het behandelen van het gebied 4 oogsten per jaar gedaan. Daarbij was er weer genoeg drinkwater aanwezig van veel betere kwaliteit.

Als we het Sahel gebied transformeren creëren we weer een gezonde omgeving waarin mensen kunnen leven en werken. Daarbij zullen miljarden tonnen CO2 worden opgeslagen. Elke hectare bos compenseert 250 ton CO2, dus je kunt zelf wel uitrekenen hoe groot de impact van een dergelijk project kan zijn. Door verdamping van de bomen ontstaan weer regenwolken. Het klimaatprobleem en het wereldvoedselprobleem zullen zo op de best mogelijke manier worden aangevochten.

Niets is onmogelijk

Het klinkt allemaal te mooi om waar te zijn, maar het is aangetoond dat deze methode werkt. Er zijn veel tractoren en graafmachines nodig om grote gebieden aan te kunnen pakken. Er zullen honderden (fruit)boomkwekerijen moeten worden opgestart en de bevolking zal massaal moeten helpen bij het verzamelen van zaden. Door mensen hiervoor te betalen worden duizenden banen gecreëerd en wordt direct al voorkomen dat zij emigreren. De kosten om een dergelijk project uit te voeren zullen miljoenen bedragen, maar nog steeds slechts een fractie zijn van alle kosten die gemaakt zullen moeten worden om Fort Europa ‘vluchteling-proof’ te maken. Iets waarvan iedereen eigenlijk wel weet dat dit in de praktijk onmogelijk is.

Stem wijs

Het feit is dat er nu een partij groot aan het worden is die alleen maar een hele grote bek heeft en geen structurele oplossingen is te bizar voor woorden. Ze zijn bewust te laf is om het dialoog aan te gaan met anderen. Mensen denk goed na. Is de PVV echt wat je wilt? Onze bloedeigen ‘Trump’, die andere mensen de tering te laat krijgen en daarmee alleen maar onze bestaande problemen zal vergroten in plaats van ze oplost?

De kans is groot dat de PVV de grootste partij gaat worden en dan zijn we echt flink de sigaar. Als je wijs wilt stemmen op een partij die zich juist wel inzet voor structurele en duurzame oplossingen, stem dan op Groenlinks, D66 of vooral ook de Partij van de Dieren (is wat dit betreft een goede keuze.)

Bedankt voor uw tijd!

Kevin de Zwart
Oprichter Green Wall Warriors

Oorspronkelijke bericht vind je hier: Waarom iedereen op de PVV zou moeten stemmen

Ik kwam vanochtend deze brief van Bram Brauer tegen die hij aan de Nederlandse politici en media heeft gestuurd. Zijn boodschap vind ik het publiceren waard, dus hier vind je hem:

Beste politici, (tv-)journalisten en tv-makers,

Wederom stelt u mij en waarschijnlijk vele Nederlanders dit jaar tijdens het verkiezingsseizoen teleur. Al jaren wordt er gepraat over de afstand tussen politiek en burger en toch weten uw beroepsgroepen het dit jaar weer voor elkaar te krijgen de verkiezingen tot een circus en een boksring te marginaliseren.

U probeert elkaar wederom pootje te haken en onderuit te halen en zo veel mogelijk kiezers te winnen in plaats van ons burgers te inspireren met uw ideaalbeeld van Nederland en de wereld.

U politici maakt ons weer lekker met miljarden voor de zorg en een economisch voorspoedige periode maar de echt problemen waar we het komende decennium voor staan daar hoor ik bijna niemand van u over. Ik heb het dan over de klimaatproblemen, gezondheidsproblemen door luchtvervuiling, robots en computers die werk overnemen, de toekomst van internet en privacy en de problemen die private geldcreatie, rente en ons ingewikkelde economisch systeem met zich mee brengen.

En U journalisten en tv-makers u verzaakt uw taak om de bevolking te informeren over die thema’s die er echt toe doen en de politici op een goede critici manier te bevragen en hen de tijd te geven hun verhaal te vertellen. Ook geeft u nieuwe partijen (tenzij ze een bekende kop hebben) geen eerlijke kans om het verschil te maken terwijl zij niet zelden fundamenteel andere visies en oplossingen hebben dan de bestaande politieke partijen. Zo handhaaft u de status quo en maakt u van de verkiezingen een circus die u lekker veel reclame-inkomsten opleveren want dat is immers het enige dat telt.

Ieder weldenkend mens weet dat in onze economie nog een gigantische bubbel aan schulden zit die nooit meer afbetaald kunnen worden.

Ieder weldenkend mens ziet dat de EU niet werkt zoals deze nu in elkaar steekt.

Ieder weldenkend mens weet dat we het komende decennium als we niets doen gigantisch veel vluchtelingen naar Europa zullen krijgen. Vluchtelingen die we voor het grootste deel zelf gecreëerd hebben door oorlogen, vervuiling, klimaatproblemen en het roven van grondstoffen en voedsel in Afrika. Laten we het er eens eerlijk over hebben hoe we die mensen gaan helpen en hoe wij in ons geweldige Nederland nou aan al die rijkdom gekomen zijn en dat wij dus nog een schuld te vereffenen hebben.

Ieder weldenkend mens ziet de kloof tussen arm en rijk groter worden en ieder mens ziet ook de segregatie van bevolkingsgroepen arm-rijk, laagopgeleid-hoogopgeleid, immigrant-autochtoon. gehandicapt-gezond groter worden. We zien elkaar niet meer en we luisteren niet meer naar elkaar.

Ieder weldenkend mens weet dat werk voor lageropgeleiden niet meer terug kan komen en ook op de andere niveaus steeds meer overgenomen wordt door robots en computers. U kunt nog zoveel banen beloven maar wie gelooft er nog in dat de overheid banen kan scheppen.

Beste politici en (tv-)journalisten bent u nu eens eerlijk over de toekomst en over ons verleden.
Bent u nou eens eerlijk dat er niet altijd makkelijke oplossingen bestaan, durf ook eens toe te geven dat u ook niet altijd de wijsheid in pacht heeft en probeert u gezamenlijk een antwoordt te vinden op de uitdagingen waar we als samenleving voor staan.

Dan zou u mijn vertrouwen en dat van vele Nederlanders in de politiek en Journaille weer een heel stuk herstellen.

Met vriendelijke groet,
Bram Brauer

Vandaag zit ik 10 maanden in Indonesië. Vorig jaar, na mijn zoveelste mislukte relatie en mijn onvrede met het leven dat mij in Nederland werd voorgeschoteld, besloot ik om maar eens een tijdje te gaan reizen. Dat was de beste beslissing die ik ooit in mijn leven heb gemaakt. Ik kwam ongepland op Lombok terecht, na twee weken van super relaxed leven in een geheel andere realiteit wist ik het. Ik ga niet meer in Nederland wonen.

Nu wilde ik al jaren Nederland verlaten, dit was een van de redenen waarom ik voor een carrière in de online wereld koos. Ik zag namelijk voor me dat ik ooit locatie-onafhankelijk mijn centjes kon verdienen, dus daarmee mijn vrijheid kon realiseren. Na jaren lang werken en leren heb ik voor mijzelf deze mogelijkheid gecreëerd. Nog voordat de grote groep die zich nu beseft in een bubbel te leven wist ik het al. De hele “westerse wereld” zit in een bubbel een neemt klakkeloos aan wat hen op TV wordt verteld.

Iedereen zit in een soort rattenmolen van het gecreëerde keurslijf; “Huisje (met hypotheek), 1,8 tot 2,3 kind, een dikke auto, de nieuwste smartphone en zowel een zomer- als wintervakantie”. Uiteraard is dit droombeeld niet genoeg wanneer je dit bereikt, want er is altijd iemand die meer heeft dan jij. Of door de nieuwe reclame die jou de overtuiging geeft dat het geluk op jou ligt te wachten na de aankoop van “…[naam willekeurig kutprodukt]… ”. Dus om dit te bereiken werk je minimaal 40 per week en heb je het altijd druk, druk, druk. Dan hebben we ook nog de kinderen van 10-15 jaar die al volledig vanuit de agenda leven, 2 sporten doen, een game/smartphone verslaving hebben, of aan de ADHD pillen zitten. O ja, via het nieuws zie en lees je overigens alleen hoe gevaarlijk de buitenwereld is, vanwege de eenzijdige berichtgeving die de media jou voorschotelt.

Volledig vrij van alle keurslijf en angst voor oordeel leerde ik in Lombok de echte essentie van het leven kennen. Na 3 weken op Lombok kwam ik de vrouw van mijn dromen tegen, sterker nog, zij overtrof alle dromen die ik ooit gehad heb. Na 4 dagen samen met haar te zijn wist ik dat ik haar niet wilde laten gaan. Ik besefte mij overigens ook dat ik nooit eerder 100% voor mijn toenmalige partners heb gekozen. Dus ik deed wat ik nooit eerder had gedaan, ik vroeg haar ten huwelijk en ze zei ja. Wij waren allebei gelukkiger dan ooit, wij waren op “onze eerste huwelijksreis”. Na een kleine week belde haar vader. Hij vertelde haar dat ze naar huis moest komen, want haar broertje was ziek. We bleven eerst nog een dagje bij een vriend, want hij leerde mij hoe ik in het Indonesisch mijn aanstaande schoonvader om de hand van zijn dochter kon vragen.

Toen ik voor de eerste keer in het ouderlijk huis van mijn vrouw aankwam, kreeg ik toch een aardige tik voor m’n bek. Dikke armoe, super-lieve mensen en een jongen van 10 die al jaren op een operatie wachtte die zijn ouders niet konden betalen. Nu was ik in de weken daarvoor al eerder in de kampung geweest, alleen komt die realiteit nog even wat harder aan wanneer je staat te “douchen” in een aftands kot. Ik zat hier in een heel andere wereld dan dat de bubbel je voorschotelt. Aan de ene kant prees ik mij gelukkig dat ik uit een land kom waar het niet zo erg is. Aan de andere kant vervloekte ik de onterechte onvrede die in Nederland leeft. Hier in die echte armoede, waar mensen niks hebben, leerde ik uit ervaring dat gelukkig zijn een keuze is. Mijn lieve schoonouders, die zo “arm” als wat waren, bezaten een rijkdom die de mensen uit het westen niet kennen. Zo lief als ze voor elkaar en mijn vrouw zijn geweest, zo leerden zij haar dat je altijd gelukkig moet zijn, ongeacht je situatie.

“Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen” is een filosofie die ik niet van Bassie & Adriaan heb kunnen leren, maar wel van mijn Indonesische vrouw, vrienden en familie. Toen we twee weken later met zijn vijven tegen elkaar lagen te slapen op de tegelvloer van het ziekenhuis ervoer ik een geluksbeleving die ik in de bubbel van het westen nooit had kunnen voorstellen. Dit was echte verbondenheid, dit is echt waar het leven om draait. Samen zijn en voor elkaar zorgen op het meest primitieve niveau. Daar lagen we, als een troep wolven. Op een moment werd ik wakker en zag mijn vrouw aan mijn voeten zitten, zij waakte over mij op een manier dat ik alleen in een film over Amerikaanse Indianen had gezien. Ik heb mijzelf nog nooit zo veilig en geliefd gevoeld als toen.

Wij lagen te wachten op de vloer, buiten de intensive care kamer waar haar broertje die avond was opgenomen. De ochtend ervoor waren hij en zijn ouders weggestuurd door de arts die hem zou opereren, want hij moest eerst aansterken. Een ziekenhuisopname paste niet in hun beeld der mogelijkheden, want de gemiddelde Indonesiër kan dat niet betalen. Helaas gebeurde dit toen mijn vrouw en ik er net niet bij waren. Wij hadden in de week ervoor twee keer tevergeefs geprobeerd de operatie voor elkaar te krijgen. Het moment dat mijn schoonouders met de dokter praatten waren wij net even naar een ander kantoor omdat deze dokter pas eind van de middag zou komen.
Terug bij het huis van haar oom kregen wij dit verhaal te horen en zij wilden terug naar huis. Het lukte mij niet om hen op andere gedachten brengen, dus we reden naar het dorpje waar zij woonden. Diezelfde avond kreeg Reza een op epilepsie lijkende aanval. In de lokale kliniek was iedereen in paniek, maar daar was de medische kundigheid niet van het niveau dat ik geloofde in een goede uitkomst. Na hard aandringen, kregen wij het voor elkaar om Reza in een “ambulance” mee te krijgen naar het ziekenhuis in de hoofdstad.

Deze anderhalf uur durende helrit zal ik werklijk nooit vergeten. De onkunde van het ambulancepersoneel was afschrikwekkend. Met mijn kleine beetje (para)medische kennis kon ik mijn kleine broertje in de heupligging houden, omdat hij anders in zijn braaksel was gestikt. Ondertussen probeerde ik ook mijn vrouw en schoonmoeder te kalmeren en te troosten, die daar hun respectievelijk broertje en zoon dachten te zien sterven. Op de spoedeisende hulp hoorden we na uur aandringen dat hij in een sceptische shock verkeerde. Na ongeveer 4 uur was hij gestabiliseerd. Ik had al uren aangedrongen op een opname, nu was het eindelijk zover.

Dus daar lagen we, met z’n allen buiten die kamer op de grond te slapen. In de opluchting na deze verschrikkelijk ervaring hadden we hoop. Uiteindelijk viel ik in slaap, hopende op het herstel. Tegen elkaar gekropen en ik ervoer een soort geluksbeleving waar ik het bestaan van nooit had kunnen voorstellen.

Ik schrok wakker van het lawaai en een vriend van de familie zei “Reza”. Ik keek om mij heen en zag geen familie. De deur van de intensive care kamer zag ik open staan, waar een hoop kabaal uit kwam. Ik rende de kamer in en zag links van mij op de grond mijn vrouw en schoonmoeder zitten schreeuwen van verdriet. Voor mij zag ik verpleegkundig personeel mijn kleine schoonbroertje reanimeren… tevergeefs.

Dit is een van de meeste verschrikkelijke situaties die ik ooit met eigen ogen heb gezien en heb beleefd. Onvoorstelbaar vanuit onze “westerse bubbel”, of deze nou links of rechts georiënteerd is. Dit is de keiharde realiteit van een land waar echte armoe bestaat, waar de goede medische zorg voor heel weinig mensen bereikbaar is. Want die armoedegrens in Nederland – ook een echt gecreëerde maatstaf – ligt werkelijk mijlen hoger dan hier in Indonesië.

Dus ja, laat je maar wijsmaken dat je het slecht hebt in Nederland. Kom hier maar eens kijken, dan snap je pas echt wat armoede is. Maar goed, ik weet er alles van. Je word namelijk gebombardeerd met media die jou in deze mindset houdt. Of je zit inderdaad in die achterstandswijk met een serieus gebrek aan perspectief. Daar heb ik in Nederland ook tussen gelopen, want ik ging ook met mijn 19e van school af. Ik heb ook in een ogenschijnlijk uitzichtloze situatie gezeten nadat ik van school werd gestuurd en ik een dikke gokschuld had. Ik heb jaren lang veel te veel XTC gebruikt en kwam daardoor niet echt bijzonder veel verder in mijn leven. Totdat ik op een dag in de kerncentrale van Borsele werkte en een collega gabber de gevleugelde woorden hoorde zeggen: “Ik heb geen ambities”.

Werkelijk net zo’n beslissend moment in mijn leven als de dood van mijn kleine schoonbroertje. Ook toen besefte ik dat de kwaliteit van je leven absoluut voor 100% bepaald wordt door jezelf.
Na deze ervaring in Borsele ben ik wat van mijn leven gaan maken, ben ik in mijn kennis en kunde gaan investeren. Na de dood van mijn kleine broertje ben ik in mijn hart, ziel en wereldbeeld gaan investeren. Mijn volgende les was dat het leven werkelijk 100% afhankelijk is van wat je gelooft dat je kan bereiken.

En dat geloof wordt overal ter wereld gevormd door de elite van die betreffende plek. Ja, in Nederland heeft de linkse elite echt boter op zijn hoofd. Maar de rechtse elite waar je Wilders & co niet over hoort, is er zeker niet op uit om het leven van Jan Alleman beter te maken. Links, rechts, christen, moslim, alle elites ter wereld hebben maar één doel. Dat is zichzelf verrijken en hun macht vergroten. Om dat te bereiken spelen ze mee met de ‘verdeel en heers politiek’. Want uiteindelijk dienen zowel de linkse als de rechts elite dezelfde bazen. Onze Nederlandse elite, zowel links als rechts, stelt namelijk op het wereldtoneel helemaal niet zoveel voor. Met enige uitzondering, de koninklijke familie.

Hoe komt het dat de PVV zich niet kwaad maakte over de invoering van TTIP? Dat is pas een middel die de corporate elite macht geeft over het volk. In achterkamertjes wordt er misschien straks besloten dat de Nederlandse belasting betaler een half miljard moet betalen aan een bedrijf dat zijn gepercipieerde winst ziet verdampen. Dit omdat ze kosten moeten maken om hun voedselproductie aan te passen naar een veilig niveau, om mee te mogen doen op de Nederlandse markt. Die kosten mogen ze volgens het Investor State Dispute Settlement verhalen op de staat, dus de Nederlandse belastingbetaler. Overigens vinden VVD, CDA, PvdA en D66 dit ook allemaal prima.

Dus op het wereldtoneel wordt er gestreden tussen de linkse en rechts elite, maar ondertussen krijgt de echte elite meer macht. Dat zijn de grote corporates en internationale winkelketens die inderdaad de lokale identiteit van veel landen wegvaagt. Maar goed, in de Nederlandse bubbel wordt dat aan een religie verwijt. Sorry, maar die religie zet geen betonsteden met dezelfde winkelketens in Singapore, als Jakarta, als Amsterdam, Berlijn, Parijs, Rio, Kaapstad, enzovoort. Als ik kijk naar de pulp-TV die er op de buis is, is het werkelijk overal hetzelfde bullshit drama. Alleen loopt in de eerste versie de dame in een broek, in de volgende versie in een jurkje. In nog een andere versie heeft de dame met een rooie stip op haar voorhoofd en in de laatste versie heeft ze een hoofddoek op. Same shit, different wrapper.

Toen Trump won, werd ik weer redelijk hard de bubbel in gezogen. Ik kon niet anders dan me zorgen maken over het Nederlandse toneel, want de PVV ging bizar hard. Ik wilde mijn steentje bij te dragen om te voorkomen dat deze fascistische elite niet te groot werd, dus ik begon onlangs te bloggen. Want alles is toch beter dan dat? Nu vraag ik me af, waar moet ik dan voor kiezen? Ik weet dat de beste optie in het midden ligt, maar toch weet ik niet of mijn stem naar D66 gaat. Alexander Pechtold probeerde namelijk TTIP er snoeihard door heen te duwen, terwijl dit lijnrecht tegen het basisprincipe van deze partij in gaat. Vrijheid kan zover gaan totdat dit negatieve gevolgen heeft voor anderen. TTIP en CETA hebben hele grote negatieve gevolgen voor de grootste groep, dus deze keus was op basis van de partijprincipes niet mogelijk. Toch hoorde je D66 er niet over, dus ook deze partij dient de elite. Net als PvdA, CDA, VVD, misschien GL en ja… ook de PVV.

De enige wijze waarop we dit tegen kunnen gaan, is om juist zelf de verbinding met elkaar te zoeken. Wil je ervoor zorgen dat de inkomens eerlijker verdeeld worden? Koop dan bij de kruidenier op de hoek en niet bij Appie Heijn, de miljardairs. En ja, ga eens met elkaar praten. De PVV’er met de Moslim en andersom. Natuurlijk moet het Marokkaanse tuig worden aangepakt, want daar lopen er inderdaad teveel van rond. Maar dat zijn ze niet allemaal hoor, toen ik namelijk op het strand van Scheveningen werkte heb ik met best een aantal van deze jongens samengewerkt. Helemaal niet de gasten zoals ze toen al (20 jaar geleden) in de media eerder geportretteerd. Opgegroeid in de Schilderswijk waar ze de gewoontes en het taalgebruik van de “white trash” over namen. Helaas wel met een extra temperament dat niet meehielp in de verbroedering. Ook moeten de haat-imams worden afgezonderd van de grote groep veelal vredelievende moslims die in ons land wonen. Volgens mij kunnen we dat doen door deze vredelievende groep te respecteren en te omarmen. Dit kan namelijk zomaar jouw vriendelijke buurman zijn. Of ga inderdaad eens kijken in de Schilderswijk. Toen ik daar namelijk 4 jaar geleden kwam stond ik versteld van hoe die wijk opgeknapt was t.o.v. 25 jaar daarvoor toen ik daar mijn strijkers kocht bij blanke Schilderwijkers.

Als je denk dat zoiets onmogelijk is, kijk dan even naar Daryl Davis die in zijn eentje 200 Ku Klux Klan leden op andere gedachten kon brengen.

Zoals het stadion-verbod heeft geholpen om de voetbal hooligan af te zonderen van de gewone supporter, kan misschien een moskee-verbod voor haat-imams ook een oplossing bieden. Zoiets zou wellicht gerealiseerd kunnen worden wanneer de samenwerking met de vredelievende moslims wordt opgezocht. Wanneer het probleem niet wordt benoemd, maar de feitelijke “root-cause” wordt geïsoleerd en wordt opgelost. Dit soort oplossingen, van het soort “de 3e optie”, kan alleen worden bedacht en uitgevoerd wanneer we stoppen ons te laten polariseren. De verdeel en heers politiek die de Romeinen hebben gevonden wordt vandaag de dag tot in de puntjes geperfectioneerd uitgevoerd. Zonder dat je het door hebt wordt jij in Nederland in een “wij-zij”-denken of nog erger “ik-hun”-denken gepust. Jij wordt er op aangestuurd om alleen aan jezelf te denken, want die smartphone, die reclame, dat tv-programma pusht allemaal onbewuste knopjes bij jou in waardoor jij in die bubbel gehouden wordt.

Misschien kan je je de zomer van 2010 nog herinneren. Die zomer dat het collectief geluksgevoel naar ongekende hoogte steeg, omdat wij als eenheid Nederland zo hard op weg waren naar de verovering van de wereldtitel. Toen snapten wij de spel theorie wel, want toen hoorden wij wel bij elkaar.

Heb je wel eens van de speltheorie gehoord? Ik bedoel hiermee het Nash Evenwicht, dat hier in de video hieronder uitgelegd kan zien. Dit is een scene uit de film “A Beautiful Mind“, waarin de geniale wiskundige John Nash het inzicht krijgt dat wanneer je als groep de balans tussen individueel en groepsbelang goed bewaakt iedereen wint. Ook laat hij zien dat iedereen verliest wanneer men strikt voor het eigen belang gaat, iets dat heel Nederland snapt wanneer Oranje speelt. Op het moment dat Robben of Van Persie voor “eigen belang” gaan en missen, dan stort het halve land zijn kritiek over deze “egoïsten” heen. Dan weet iedereen het ineens, want het gaat om de winst van het team.

Het Nash evenwicht gaat niet alleen op binnen sport of sociale situaties. Deze dynamiek geldt vooral ook voor onze samenleving en economie. Wanneer het gaat om bedrijfsbelangen wordt er altijd keihard gestreden om het “Level Playing Field”, dit is het rechtvaardigheidsprincipe dat iedereen gelijke kansen moet hebben. Waarom horen we “rechts” wel dit wel als het om bedrijfsbelang gaat, maar niet wanneer het gaat om de gelijke kansen van iedereen in de samenleving? Juist… Omdat zij zich op dat moment gedragen als die egoïstische spits. Welk teambelang? Want het is de norm dat we allemaal voor onze individuele materiële welvaart moeten gaan.

Nou lieve mensen… De Nederlandse samenleving is ook gewoon een team! Heb je wel eens gezien waar mieren als groep toe in staat zijn? Misschien heb je een dergelijke foto wel eens gezien via social media of in een teambuilding sessie. Dit beeld wordt namelijk vaak gebruikt om te laten zien wat teamwork tot stand kan brengen, want kijk eens wat die kleine mieren als groep voor elkaar krijgen. Moet je nagaan wat we mogelijk is wanneer wij allemaal zowel voor ons eigen belang als voor ons gezamenlijk belang gaan. Dan is er veel meer mogelijk, sterker nog een ongekende groei van welvaart. Zowel economisch als in levenskwaliteit, zoals Keynes voorspelde. En natuurlijk wordt iedereen beloont aan de hand van de waarde die ze leveren en wat ze daarvoor geïnvesteerd hebben. Een chirurg hoeft niet hetzelfde te verdienen als een bakker en de ondernemer of ZZP’er die meer risico neemt, mag dat zeker dubbel en dwars terugverdienen.