Ik heb er echt heel lang nagedacht over mijn politieke keuze. Gelukkig kreeg ik de kans om mij te verdiepen in de achtergronden van veel van de huidige lijsttrekkers voor mijn blog “Hoe wordt je politicus?” dat ik voor nationaleberoepengids.nl heb geschreven. Daar vielen mij veel zaken op, zoals het in mijn ogen duidelijke radicalisatie-pad van Geert Wilders. Ik zag dat hij 15 jaar geleden nog op een redelijk genuanceerde manier aandacht voor de gevaren van extremistische Islam probeerde te krijgen. Omdat hij waarschijnlijk niet goed gehoord werd, begon hij zich vast te bijten in deze materie en werd hij volgens mij slachtoffer van zijn eigen tunnelvisie. De selectieve perceptie en het halo-effect zorgden ervoor dat hij ook alleen maar de negatieve zaken zag, dus versterkte hij zelf zijn mening. Hij werd slachtoffer van de negatieve focus, want alles wat je gelooft wordt waarheid.
Ik geloof dat je alles kan bereiken wat je gelooft dat je kan bereiken. Sterker nog, ik geloof dat de wereld om jou heen zich vormt in lijn met jouw overtuiging. Dit heb ik zelf aan de lijf ondervonden, ook ik ben slachtoffer geweest van mijn eigen (aangeleerde) negativisme. Toen ik koos voor positiviteit, lef en investeren in mijn groei veranderde mijn leven. Ik heb een van mijn dromen waargemaakt en dat alles heb ik voornamelijk te danken aan mijn eigen instelling. Door mijn angst te overwinnen heb ik mijn mogelijkheden vergroot.
Diezelfde overtuiging heeft Jesse Klaver. Hij werd ontmoedigd om zijn dromen waar te maken, omdat dat zogenaamd te hoog gegrepen voor hem was. Daarbij hield hij vast aan de les die zijn moeder hem leerde “Het enige dat tussen jou en je dromen staat is je angst om te falen. Laat die angst los, en alles is mogelijk.”. Die overtuiging laat hij nu horen in de politiek. Hij laat posititiveit en hoop horen en hij wilt van de tegenleving weer een samenleving maken. Dat is precies wat Nederland volgens mij nu nodig heeft, dus ik stem op hem.
GroenLinks is niet mijn ideale keuze. Volgens mij moeten ze meer aandacht aan onderwijs geven, ook vind ik ze net niet liberaal genoeg.
Maar ik snap het belang van prioriteiten stellen. Die prioriteit nu is een positief geluid tegenover de polarisatie. Het meegeven van de overtuiging dat we alles kunnen bereiken dat we willen, wanneer we het geloven en er de juiste energie in steken.
Niets is perfect en ook niets is 100% slecht. De politiek heeft veel fouten gemaakt, maar laten we het kind niet met het badwater weggooien. In de Verenigde Staten won Trump niet dankzij de meerderheid aan stemmen. Hij won dankzij de bijzonder lage opkomst omdat velen hun geloof in de politiek hadden opgegeven. Als jij dat ook voelt, maak alsjeblieft ook niet die fout. Want het slechte krijgt de ruimte in de afwezigheid van het goede. Kijk even naar de eerst 5 minuten van de video van Jim Rohn, hij kan dit principe heel duidelijk uitleggen, op een vermakelijke manier.
